Öyle Böyle...,

Bir gün başladı her zamanki gibi.Bir gün geçiyor yine içerden bildiğin gibi.Sesler her zamanki gibi beklide.Sözler yorgun yada hep olmak istemediğin gibi.Bakıyorsun geçmişi adı gibi gitmiş,dönüyorsun geleceğe biraz tutarsız.İçinde yaşayan gençlik inadına yaşlı duruşa hizmet ediyor.Kah sızlanıyorsun,kah coşuyor ama her zaman kolaya kaçıyorsun…Sen tutkularını söylemeyi seven ama eyleme dönüşemeyen,Sen hep olmak istediklerini söyleyen ama harekete geçemeyen…Bu kadar telaş yolda kalmak adına,bu kadar renk hep griye çalmada.Evet bunalttı sözlerim.Evet kırmızı bir şarap misali tutkulu değil sözlerim.Bakana mutluluk,istek vermiyor sözlerim.Ama genel anlamda yaşanılan bu.Hep bitap yorgunluklarına isyanda bakan gözler.Daima istenilen yöne dönük bir yüz ve hep sahip olamadıklarına karşı iç sızısı.Söylesenize hangimiz saf doyumda,söylesenize hangimiz gerçekten istediği yerde…Hep bir varoluş telaşı,çoğu zamanda gerçekten kaçma çabası.Bir yol daha vardır,dur bekle bakalım,her işte bir hayır vardır,sabır edilmeden başarı gelmez,bunların hepsinden ders alman lazım,,,, sözleriyle başlayan avuntu halleri.Gerçek değişmiyor kabulüne isyan,başkaldırı,inatla hırslanma,çaba,ya tutarsa hali ve çoğumuzda sonunda kabul etme ve razı gelme hali.Belki bundan tek düzeyiz,belki bundan olma hallere hep gebeyiz.Alışmışız bir kere.Kolayı var orda adı hüzün.Gülmek lüks olmuş hepimize.Örtmüşüz üstünü en büyük korkularımızla.Sahte yaşatılmaya alışan ruhumuz daimi hizmet ediyor bu hallere gerçeği çok iyi bilse bile.Baktığımız mekanları eskitiyoruz gözlerimizle,dostluklar rafla kaldırılıyor demode bir giysi gibi çaresizce.Eskiden kalma mutluluklar konuşulan bir eğlence,yeniden olma haller hızlı ve lezzetsiz üstümüzden geçmede.Merhaba demeler azaldı,bağlanarak hal hatır durumu baki.Kapı önü sohbeti bitti,yüzlerin olduğu sayfalar her şeyi netten belirledi.Eskiden görmediklerine özlem varken şimdi unuttukların bile sana ekli netten…Çok acı demek gerek beklide ama hayır.Artık düzen bunu gerektirmekte ve bizlerde düzene razı olmaya mecburlar.Aslında acı gelse de ben dahil herkes seviyor bu halleri.Kolaydan ulaşıyorsun sevdiğine,sözlerine..En azından anlıyorsun hayatta yaşıyor diye.İyide nerde sarılmalar,nerde sohbetin dibine vurmalar,çaylar,bol karbonhidratlı pastalar,hazırlanıp ağırlanmalar…Bitti evet ne yazık ki bitti.Eskiden birini yada birilerini beklemek vardı.Hazırlanırdık en güzelinden,evimizi süsler kendimizi süsler ve en güzel şekilde beklerdik karşılayacaklarımızı.Şimdi en yorgun beklide en dağınık hallerimizde acıyoruz evrensel neti ve başlıyoruz sevdiklerime ulaşma hayaline.Ses yok,görüntü sanal,sadece yazılar,resimler,düşünceler…Sanki anlamda yaşama hali,düşünce boyutunda meditasyon durumu…:İşte böyle geçiyor tende günler,sıradan bir günde düştü içimden kelimeler sinsice…İstemeyen okumaz,isteyen sonuna ulaşır.Adı sadece yazmaktı.Bilmeden başlayıp bilmeden biten bir yazı…,